506 (349)

Ukitu ninduen, beraz bizi naiz

Jakitearren halako egun batean, baimenaz,

Haren bularra haztatu nuela —

Toki mugagabea iruditu zitzaidan

Eta isila, itsaso lazgarriak

Errekei atseden ematen dien moduan.

Eta orain ez naiz lehengo bera,

Goi arnasa hartuko banu bezala —

Edo Errege baten Tunika ukitu —

Hala nire oinak ere, alderrai hainbeste ibiliak —

Eta nire Ijito aurpegia — Omen eztiagoan —

Antzaldatua orain —

Portu honetan babes baldin baninteke,

Rebeka, Jerusalemera,

Ez litzateke xoratuago itzuliko —

Persiarrak ere ez luke bere santutegian

Bere eguzki inperialera Gurutzearen irudia

Hain asaldatuta jasoko.