ESKAERA HITZEI

 

 

Ez utzi, hitzak, lurretik urrundu nadin,

ganaduaren hatsetik, txibiaren odoletik.

 

Zuen orin margotuak limurtu baninduen,

xaloak zuek, nire lehen sostenaren loretxoa bezain.

 

Ez onetsi, hitzak, historiaz ahaztu nadin,

ideiaren logalduaz, fedearen giltzatxoaz.

 

Zuen hatz anizkoitzek zirri egin bazidaten luzaro,

nire bendak egosiz zuen presio-eltzean.

 

Ez onartu, hitzak, nire gorputza aipa ez dezadan,

bere lege aldakorrak, bere gainbehera zuhurra.

 

Bidarteak asko izan arren garraiatu banauzue,

kakalardoak pasteltxo ofizialaren zamaren azpian.

 

Ez zilegitu, hitzak, ofizio hau albora dezadan,

nahiz eta gordinak jo, nahiz eta onurak jan.

 

Azken obuluaren egunetik beste bat ari naiz bilakatzen.

 

Hitzok, ez nazazue bahitu

Renoir adeitsuaren ezein eszenatan.