ENEGARREN AMETSA
AHANZTURA
BAINO LEHEN (USTEZ)

 

 

I. AGERRALDIA

 

Atrezzoa: gela huts batean, koltxoi bat.

 

Ni koltxoian jesarrita, gutun bat eskuan, Isabel Baquedanoren figurin bat.

Ezezagun bat dator. (Berak badaki nire ezpainak bide bat direla. Badaki nire sexua gauzain bat dela eta nire azala etxe bat).

 

Aurrez aurre jarri zait, erronka jotzen nire bihotzaren termodinamikari.

 

Ukitu egin nau.

Arnaska hasi naiz, ilunabarra balitz legez hibiskoaren lore samurra.

 

 

II. AGERRALDIA

 

Desioa, hain aspaldi handian.

 

 

III. AGERRALDIA

 

Bat-batean salto egin dut koltxoitik eta, kukubilko, lau horma-bueltak miatzeari ekin diot.

Nik (oihuka): Lehenik, zaborra batu beharra daukat!

 

Zokalopean daude nire altxorrak: pomadak, tiritak, gazak, pilulak.

Ez zait eskuetan sartzen hainbeste zauri mota.

 

 

IV. AGERRALDIA (AMAIERA)

 

Bisitariak (niri begira): Noiz egingo duzu, ba, sumeta?

 

Eta kanpora atera naiz, alua umel.

Baina gauminean ez dago inor, ez dago ezer.