ESKOLA-EGUNA

Neskatxoa sagar gorri bat jaten ari da ohean, ipuin bat irakurri ahala. Herrixka zelta batera lekualdatu da, edo polis batera. Behin batean, antzerkia egin zuen, satinezko tunika soinean, izarra kopetan. Eskolarako ordua. Orrazia eta kolonia. Aholkua hartu eta badoa. Hauts-pizarrak uniforme urdinaren bila. Haizea liburu maiztuetara. Abemaria bat bederatzietan. Hiru buruketa. Bete esaldiak b edo v jarrita. Memoria lantzeko bertsetak: “Don Clavel ya reventón se quiere casar y no encuentra novia para emparejar. La Azucena, coquetona, un día le dijo sí y ya fijaron la boda… Me lo dijeron a mí”. Arbelean dantza klarionak, analisi gramatikala: “Dios quiere nuestras buenas obras”. Linbora heltzeko mapak koadernotik txirristan. Tilin-hotsa, patiora trostan. Neskatxoa ez da lehiatzen zibu-zaburik hartzen. Hormara arrimatu da huntzorria eteteko eta oina sartu du putzuan, galtzerdi zuriak, ai, atezuan. Gero txintxaun berdeak buruan jo du. Harriak, baina, begirik ez dauka eta inork ez du entzun umearen min-zaunka. Ama ere izan zen txikitan ataka txarrean laranjondo batetik zintzilik geratuta. Neskatxoak xelebre irudikatzen du bizitza: zuhaitz bat, eta bertan amak dindilizka, zapata laranjak jantzita. Kaligrafia, kalos, grafos. Kalak kristalezko ontzian, atzamarrak laztantzen lore-orratz horia. Ohartxo bat isilka eskurik esku: “Nire laguna zara? Hemen sinatu”. Mojetan ez dituzte txolinak aupatzen: lezio morala erratzak du ematen. Etxerakoan, pezeta bat agertu zaio diru-zorro morean. Tarjeta bat erosi du: neskatxo bat, amantal eta guzti, tarta bat egiten; besaulkian, egunkaria leitzen, mutiko biboteduna. Amaitu du gutuna, lastan asco, aitatxu kutuna. Lehertu egin zaio boligrafoa eskuaren beroan, brusan lekuko marka añil mordoa. Eta pilatu zaizkio kolkoan itzalak, qué será, zera, Doris Dayren akolito leialak. Amaitzear da eguna, errima nekoso errazez asea, data orori konplitu behar baitzaio musika-gosea. Gauean, ametsetan, tximeletak egin ditu botaka, sudurretik ostadarra jarioka.