TXORIMAMUA

 

 

Hemendik / alde egin nahi nuke /

baina nabilen / nagoen / naizen / toki guztietan /

neu nago / neure / jainko soil / neu bainintz /

eta ni neu orobat / sinesmen gabeko /

jainkozale bakar

Jose Luis Otamendi

 

 

 

Miramar, 2019ko San Juan bezpera.

 

Eta ur mingarrak dastatu ditudanez

eta koko berriak ostatatu sabelean

eta zozoa dabilenez itaun-ikaraz,

berriz jo du trukutzak erretzeko ordua.

 

Zerua zabaldu egin da, sfumato bat, esanez:

“Mundua, alabatxoa,

ez da zure hezur sortan hasten, ez amaitzen”.

 

Haatik, bular-hezurraren bila dihardut,

atal lau luzanga paparraren erdian

eta hari loturik saihetsak, adar airoso.

Multzoak zuhaitz bat eratzen dit kolkoan.

 

Txikitan zuhaitzak idazten nituen.

 

Sandaliapean daukat bihurrika bihotza.

Galdumendian gelditu dira oinatzak.

 

Txorimamuari jaurti diot pospoloa,

zure alkandora zimela dauka eta.