Poesia kaiera
Poesia kaiera
Gabriel Ferrater
itzulpena: Aritz Galarraga
2015, poesia
64 orrialde
978-84-92468-68-3
Gabriel Ferrater
1922-1972
 
 

 

Seme

 

Dagiala kirrinka arratsaldeak. Eztarrian traba dakiekeela denbora.

Soinu txikiak iristen dira. Etxe guztia

artegatu da, eta isiltasunaren aska

ikaratu. Etxe itxi zoriontsua.

Fosforo hotza taupaka, lokartu da ur sakoneko

piztia, bi gorputz luze-lotuak.

     Ebakia, denbora. Xaboizko bildots,

dutxapean neska. Hitzak

eta barrea, azalaren gainean arin, ur zakarrarekin

ihesi doan aparra.

                        Ebakia, zerra zintaren

intziria: bortitz urratu da

haurraren negarra.

                         “Agian da

egin ez dugun haurra, kexu zaiguna”.

                                                Seme,

besteren kreatura, isil zaitez. Aurki itzazu

salatzen dituzun biak, elkarri promestu bai

baina konplitu ez zioten bi gaixoak.

Tentatzaile baldarregia, lotsarazten gaituzu.

Aurki ezazu beste gorputz bat eskaintzen zenuenean

nahi izan zintuena. Iraulka zaitezte hirurak.

 

Fill

Cruixi la tarda. El temps se’ls ennuegui. / Traspuen sorollets. Tota una casa / malfrisa, i esgarrifa la cisterna / de silenci. Feliç pis clausurat. / Batega un fòsfor fred, s’adorm la bèstia / d’aigua fonda, els dos cossos llarg-nuats. // El trenc, el temps. Anyellet de sabó, / ella sota la dutxa. Les paraules / i el riure, lleus damunt la pell, escuma / que fuig amb l’aigua brusca. / El trenc, el xiscle / d’una cinta de serra: el plor d’un nen / esquinça violent. / “És potser el nen / que no hem fet, i que se’ns queixa”. / Fill, / criatura dels altres, calla. Troba’t / els dos que tu delates, pobres dos / que es van prometre, i no han sabut complir-se. / Temptador massa tosc, ens fas vergonya. / Troba qui t’ha volgut quan oferies / un altre cos. Rebolqueu-vos tots tres.