Herrialde aberatsak

oso arriskutsuak dira munduarentzat.

Animaliak babesteko legeak egiten hasten dira

euren muga itxien atarian milaka etorkin

gosez eta hotzez hiltzen diren bitartean,

pateretan, kamioien azpietan,

oinez hankak lehertzeraino.

Herrialde bat aberasten denean

armak ekoizten hasten da,

hori da aberastasunaren ezaugarria,

negozio polita izateaz at negozio bedeinkatua.

Aberastu aurretik bizitza nolakoa zen jakiteko

herrialde txiroetara bidaiatzen dute,

eta horri «turismoa» deitzen diote.

Herrialde aberatsen zorrak dekretuz

ahantzaraziak dira,

baina herrialde txiroek derrigorrez

onartu zuten legediarekin

egindako zuloari «kanpo zorra» deitzen diote,

eta ahantzezina da.

Teknologiaren mende bizitzeari

«erosotasuna» esaten diote,

eta etxeak hiru sarrailaz itxita bizitzeari «zibilizazioa».

Euren aberastasuna naturala dela uste dute,

natural bihurtuz, horrela,

goseak hiltzen diren milioika txiroen bizitza,

eta naturaltasun hori zalantzan jartzen dutenei

«terroristak» deitzen diete, «erradikalak», «integristak».

Horregatik, munduarentzat arriskutsuenak

herrialde aberatsak dira,

ondasunak xahutzeaz aparte

hitzen esanahia ere xahutzen dutelako.