Bizitza gure ulermenari iheska dabil askotan.

Maitemintzen zarenean ez dago besterik munduan,

baina igaro denean

zeinen itxi egon zaren ikusten duzu,

artean zenbat pertsona zoragarri zenituen ezagutzeko.

Oraina da beti gure memoriaren epaile,

ezin jakin inoiz gauzak ondo joan ziren edo gaizki:

baikor zauden egunean

iragan gehientsuena ondo dakusazu,

petral zaudenean, aldiz, oso itsusi eta arrunt.

Ondorengo aroen emaitzak gure iraganean

etengabeko eragina duten abentura honetan

memoriaz ezin gintezke erabat fidatu.

Eta horrek bizitza aingira iheskor bilakatzen du,

iheslari arriskutsua gure ustearen atzaparretan.

Gaztetan denborak infinitua dirudi,

baina laster hasten da mugatu itxura hartzen,

eta horrek larritasuna bizkortu egiten du.

Edertasuna, esate baterako...

Edertasuna gaztetan edukitzen da,

baina zahartutakoan apreziatzen da.

Hori jakiterako, ordea, galdu duzu zeurea,

eta edertasun berri baten eraikuntzari ekin beharrean

aurkitzen zara beste neke askoren erdian.