Badira eurengan argia daramaten pertsonak,

ikusi orduko distiratzen gaituztenak.

Eta badira begiradan tunel beltzak

daramatzaten pertsonak,

ikusi orduko ikaratzen gaituztenak.

Tunel beltz horiek argitu egiten dira aldika,

alkoholezko gauetan, adibidez.

Eta argia dutenak itzali egiten dira aldika,

sentipenek gainezka eginda, adibidez.

Baina gero, egun berriarekin,

argia isiotu egiten da galdu zutenengan,

eta tunel beltzek berriro zulatzen dituzte

alaitasun bustiaz erotu zirenen begiak.

Gauza bat aldia baita, eta bestea bizialdia.

Aldiaren orbanak eragindako liluraren ondoan

aldi horien brodaketa urtekakoak ehundutako margoa

gauza dotorea da.

Goizero galdetzen diot ispiluari ea zer naizen,

argia ala tunela,

baina ez hari begira nagoen goiz hartako unean,

baizik eta egunen betikotasunaren ibilbidean,

bizitzaren ibilbide labartsuaren amaiera aldean.