Nire inguruan diru asko irabazten duen

jende asko ezagutu dut.

Udaletxeetako zinegotziak, esaterako.

EAJkoak dira, hogeita hamar urtetik beherakoak,

beste lan bat eginez

udalean ordu batzuk sartzen dituztenak.

Dena kobratzen dute, lana eta udala.

Diru asko kobratzen dute herriaren alde lan egiteagatik.

Hilean hiru mila eurora iristen dira aise.

Gaur banandutako emakume bat joan da udalera

pobreziaren aurkako dirulaguntza eskatzera.

Hilean berrehun eurotakoa da laguntza hori.

Beraz, urtean ez du kobratuko udaleko zinegotzi gazteak

hilabete bakar batean irabaziko duena ere.

Paperak betearazi dizkiote emakumeari.

Bere egoeraren ulermen prozesua baino,

bere beharren sailkapen bidea baino

kontrol finantziero-polizialaren itxura

hartu die paperei.

Aztertuko dutela agindu diote.

Izango duela erantzuna laster.

Badaki txikikeria bategatik atzera bota diezaioketela.

Orain ulertzen du pobre asko zergatik ez diren agertzen

euren pobrezia demostratzera.

Orain badaki zein sistema darabilen faxismoak

pobrerik ez dagoela demostratzeko.