Parisen bizi naiz
Parisen bizi naiz
2013, poesia
144 orrialde
978-84-92468-48-5
azala: Kepa Gonzalez
Koldo Izagirre
1953, Altza-Antxo
 
2016, narrazioak
2015, nobela
2011, nobela
2010, saiakera
2009, nobela
2006, poesia
2006, kantuak
2005, narrazioak
1998, nobela
1998, kronika
1997, poesia
1996, erreportaia
1995, kronika
1989, poesia
1987, ipuinak
 

 

ILARGIAREN ALDE

 

ilargi betea zertaz betea

nekatu egin nintzen

zergatik izan behar dituk porrot pertsonalak

ugertzen diren iraultza guztiak?

jesarri egin nintzen

neure buruarekin bat egin nezala behingoz

neukan oihuka karrika

oroitzen hasi nintzen

horrela jo nuen

ilargiaren alde iluna

 

ilargi betea zertaz betea

aspertu egin nintzen

bai noski zuhurrago biziko ginateke

adagioaren gisako gauzak asmatu izan ez balira

altxatu egin nintzen

non nintzen ez baneki lez

ahosoinuaren hotsa iritsi zitzaidan lanbroan barrena

pentsatzen jarri nintzen

horrela jo nuen

ilargiaren alde iluna

 

ilargi betea zertaz betea

nardatu egin nintzen

hein batean, pentsatu nuen

bat ez da inoiz bedera inor ez liteke izan norbera

ibili egin nintzen

errainu diskretu baten antzera

florentziarik ez dakien neoligarkiaren piramideetan

galdu egin nintzen

horrela jo nuen

ilargiaren alde iluna

 

ilargi betea zertaz betea

beldurtu egin nintzen

munduaren azkena berriz geroratzea

erabaki zutela entzun nuen saihetsean

itzuli egin nintzen

sumindu egin nintzen

suminduran heldu zen nintzenaren oroia

alkandoratik noizbait eten zitzaidan ezpel zuriko botoia

bat ezin egin batean leiala eta etoia

horrela jo nuen

ilargiaren alde iluna

 

ilargi betea zauriz betea

troxetan bildutako buru errea

horrela jo nuen

ilargiaren alde iluna

 

ilargiaren alde iluna

lurra da

 

lurra, teleskopioz babesten dugun beldurra