BUELTATZEA

(Herrira datoz bueltan, Ricardo Baroja,

1938, Bilboko Arte Ederren Museoa)

eta azkenean nolazpait

iritsi egiten da bat

eta fantasmen modura

zeharkatzen du dena

eta sukaldera sartzen da

—edo beharbada logela da?—

apartatzen ditu oinaz

zoruko harri koxkorrak

barrurago jarraitzeko

—ez al da joango kanporantz?—

eta negarrez sentitzen du

horma baten arrastoen kontra

bizilagun izandako andrea

kalean —ez da agian etxe bat?—

baina inork ez du ezagutzen

inoren manerarik inorengan

momentu hau osorik delako

zeruaren domeinukoa eta

gehiago izango ez diren

norbaiten itzal bilakaturik

datozelako herrira bueltan

—eta hori al da ba bueltatzea?—