Hi haiz bizi naizen lurra.

Ezti, leun, samur eta nahikoa sendo

hire beso zein hire hankek izan dezaten

besarkatzen nauen amodioaren indarra.

Harria ere bahaiz lurraren antzera batzuetan,

ertz horietan min hartzen dinat, zauri,

baina goroldioz estalita hirekin izatearen

zauri horiexek ditun freskatzen.

Eta zuhaitzen itzalak, loreak eta fruituak,

nire keinu eta nire zaporera errendituak.

Eta ur garden eta gurguriatsua

munduan amodioaz soilik xuxurlatzen didana.

Hi haiz bizi naizen lurra. Ez paisaia,

ez Ama Lur, ez baso eta mendien

ninfa bahitua. Lur gizatiarra,

bertan paratzen naun osorik eta betiko.

Londres, 1973/3/15