Post-Scriptum

Ez naiz ni hezurrak gordetzen zaizkien horietakoa,

eta ez naiz hezurrak edukitzeko garaiz gorde ez direlako

kexatzen diren gerokoen gogoan egongo.

Era berean ez naiz ni estandarte izango diren horietakoa

odolezko edo hitzezko borroketan,

hala batzuek gorrotatua nola besteek maitatua.

Ez naiz halaber ahotsaz liluratzen duten horietakoa,

gazte bakartiari xuxurlatzen ilun-argitan

ametsetan izan dezakeen edertasun lausoa.

Ez naiz bederen tristeen kontsolamendua izango,

umiliatuena, bizitza osoa apurka-apurka

traizionatuagatik amorratzen daudenena.

Ez, ez naiz baliogarria edo gelditzen den ezer,

eta hilko naiz, hiltzean, neure buruarekin.

Bakar-bakarrik beldur handiz, une galduetan,

bere buruaren eta guztien aurrean bestela bezala,

jakinmin, poesia zein neurritan den bizitzaren maskara

susmatzea onartu duenak irakurriko nau.

1954/5/27