Aurkibidea
Aurkibidea
Egiteko gaitza
Putzu bat dago, urdin-ilundua,
haurra zinenean ikusitako errebolber kanoia bezalakoa.
Iratze garaiak daude, eta eguzkiaren
danborrak urrun eta ahul jotzen du. Txori bat dago,
laztua eta berdea eta horia eta basatia
luma aztekako tapizaren modukoa, eta eskatzen du
argi gehiago, beti argi gehiago, eta are lur azpirago
hondoratzeko da. Eta zuk bilatu egingo zenuke
azken hautseraino, hosto erorien
eta sustrai lakar baina estutzen duen eskuaren
neurrira egindakoen artean.
Masusta beltzeko errutegi bat dago, eta intxaurrak
dira krustazeo ustelduak, malkoak bezain
likatsuak eta txarrak. Izerditzen diren
enborrak daude. Hegal bizien metala dago.
Barruan, hori guztia. Baina ez zara sartuko.
Ez dakizu nora jo. Hain aspaldi
eman zizkizuten norabideak.
Durduzaturik, bideak galdu dituzu
eta ez daukazu kuraiarik. Eseri zara, eta oroitu duzu
putzu batez hitz egin zizutela, ez bideez.
La mala missió
Hi ha un pou pavonat blau com el canó / del revòlver que vas mirar de nen. / Hi ha falgueres molt altes, i el tambor / del sol bat lluny i feble. Hi ha un ocell / estarrufat i verd i groc i bàrbar / com un tapís de ploma asteca, i crida / més llum, sempre més llum, i és per colgar-la / més sota terra. I tu la cercaries / fins l’última pols, per entre fulles / caigudes i arrels aspres però fetes / a la mesura de la mà que estreny. / Hi ha un fres de móres negres, i les nous / són crustacis podrint-se, llefiscosos / i dolents com les llàgrimes. Hi ha troncs / que exsuden. Hi ha metall d’èlitres vius. // Dins, tot això. Però no hi entraràs. / No saps cap on tirar. Fa tant de temps / que van donar-te les direccions. / Atorrollat, has perdut els camins / i no tens esma. T’asseus, i recordes / que et van parlar d’un pou, no de camins.