HISPANOFOBIA HISPANOFONOA

        Sabino Arana hispanofoboa zen, hainbesteraino non nahiago baitzuen euskara hil (berak, bere esku garbiekin gure zintzurrak estutuz, agian), hispanoen ezpainetan entzun baino.

        Aldaketa linguistikoak ez du abertzaletasuna ezertan hondatzen, baldin eta inbasio etnikoa eragozteko bada.

        Inbasio linguistikoa, ordea, onargarria da. Hizkuntza tresna bat besterik ez da, informazio sistema hutsa, abertzaleendako. Trukagarria zaie. Zer axola du hizkuntza bat edo bestea, baldin eta hartan edo honetan esaten duguna gure nazioaren onerako bada?

        Ez dira Sabino Aranaren garaiko kontuak, bide luzea egin du pentsamendu honek, eta maila bat igo du:

        Hizkuntzak ez du abertzaletasuna bermatzen.

        Abertzaletasunak ez du hizkuntza definitzen.

        Irlanda eta Katalunia ereduetan, abertzaleak Irlanda hautatuko du, independentziarekin osatu eginen delakoan hizkuntzaren ehun xaretua.

        Euskarak arrisku anti-ideologikoa dakar: abertzalearendako bestelakotze linguistiko oportunista —taktikoa, politikoago esanda—jasangarria izan liteke aberriaren liberamendurako gatazkaldi batean, baina mundua euskaraz bizi nahi duen euskaldunarendako alienazioa da, (bere) hizkuntzari eginiko erasoa.

        Utilitaristak tresna hutsa bilakatzen du hizkuntza, identitate emailea direla oharteman gabe, jakin barik, edo ukatuz. Komunikatzea bera egitate eraikitzaile bat ez balitz bezala, hizkuntza hau edo hura aukeratzearen aukera tesi bat ez balitz bezala berez.