ARGAZKI ZAHARRAK

denboraren gilaren mihia

iristen zait oihal tarratatu gisa

terralak hartu behe lurretan:

aspaldiko argazkiak begietsi eta

jitoan labaintzen zaizkit eskuak

ezagun ez ditudan gorputzen azalera

nork eman dio soka

gurpil honen abiadari

non erneak dira garunak jaten

ari zaizkidan hortzak

zein ortu zein sinesmenetan…

zer arrain da nire baitan

aldaroka hazi dena

zotinka ari da argazkien kutxa

geldi antzean erretiran goaz

paper esmaltatuan:

hainbeste jende abegikor agertu guran

historiaren ainguraren kate-zuloan behera…

gehienak jada ez daudenak dira

izenik ez dakidan ur belar eta lore artean

kiribilean sehaskatu nau haien berbaroak

oroimenean moila bat ernatu zait

eta erlojuaren eran zuritzen dudan

sagar musugorria:

euri hotz baten ereserki azpitik

fotoetan baino bizi ez direnak doaz

bandera arrotzen atzetik desfilatzen

loa datorrenerako beltzean funditu bat gorde ohi dut:

arratsaren branka islatzen ur azal zehar-argia

eta denbora astiro

zaurietatik eta

irriaren osinetan barrena

abantean