ALDAKETAK DATOZ MUNDURA

 

 

mahaiaren inguruko solasak diost

hitzez eskas nabilela

ez dakidala gorritzen ari diren hostoen izenik

ibai sutuaren azalean zure poza igaro dela

distiratsu bai

baina gertu eta eskuragaitz:

beste poesia molde bat behar du une honek

herri honek

eta ez daukat nik

jada ez dago hemen

dena mintzo da baina

nire aldiaren seinaleak ez ditut barrundatzen

 

erraz dakar txingor ale batek hurrengoa

bestelako ekonomia eredua

maitasunak makinen urtarora

edo oihan itsu batera naramala

aurreikus nezake:

behartzen denarentzat

familia jada ez da aterpe segurua

—hain gutxi estatua—

ixten diren ateen danbatekoak

zuri eta niri zer

inor kanpoan edo barruan uztea

berdintsu bazaigu

 

oinezkoen eta auto gidarien artean trabaturik

egungo argitasunak ez daki

ez biharkoaren promesarik dakarren

ez itxaropena urtu egingo den azkenean:

bizitzea usadio hauskorra da

 

herri honek

bestelako zuhaitzak eta ilunabarrak behar ditu

bestelako hitzarmen moduak

bestelako lantegiak eta armak

bestelako itsaso bat

denbora neurtzeko beste kristal batzuk

—salbaziorik egundo aginduko ez duten orenez—

bestelako hortzak

bestelako istripuak eta poetak

hildakoen batzarretan denbora larregi

emana dut aspaldi

 

aldi honek

bere mendearen

bere klasearen

bere emetasun berrituaren mintzoa behar du

beldarrak

lupua eta

txoriak bezala

bere aroaren ekintzak

jaulkitzeko prest den

justizia poetiko bat

jainkorik gabeko zazpi eguneko disoluzioan