IBAI ONDOAN

astiro paseatzen naiz ibai ondoan

baina gaur presaka antzean iratzarri

eta ordu-orduan iritsi naiz neure soinera

batzuetan iruditzen zait

erosta ezkutuak gorde ezinik igarotzen dela

ni bezalako jendea aldamenetik

eta zoriona propio landutako

ezjakintasun suerte bat dela

kalera ateratzen naiz ohetik ihesi

batzuetan ortzia belaun pareraino iristen da

eta orduan etzanda baino ibiltzerik ez dago

astiro paseatzen naiz

marxismoaren on-gaitzak zorrotz aztertzeko ezgai

marxista uzkurtua hala ere...

badira klase borrokak azal ez ditzakeen garaitzak

psikoanalisiak giltzak ahaztuta lagatako ametsak

batzuetan imajinatzen dut

oporrak suizida desjabetuen etxeetan igarotzen ditugula

haienak zirela maindire zuriok ogia gazta zaharra ardoa

eta izena asmatu ez zaion klub bateko kide naizela

batzuetan ni bezalako jendearen

ahoa estaltzen dut oihu bat isiltzeko:

bizkarka jarri eta atzeraka ibiliz geroaz oroitzen naiz

astiro paseatzen naiz ibai ondoan

zintzoen bakearen xerka

neu ez naizen oro arrotza zitzaidan sasoi haietan bezala:

ederra da bizitza baina hotzegi dago

ederra da bizitza baina oraindik hotzegi nago