Kapital publikoa
Kapital publikoa
2014, poesia
104 orrialde
978-84-92468-64-5
azala: Xabier Gantzarain
Jose Luis Otamendi
1959, Azpeitia
 
2022, poesia
2019, poesia
2007, poesia
2000, poesia
1999, narrazioak
1995, poesia
1990, poesia
1987, poesia
 

 

MEMORIA

 

memoria zer den ez dakit

sikiera gorputz atala edo gaixotasuna balitz

agian asmatuko nuke deskribatzen

ezaugarriak sintomak neurriak

lot balekioke urtaro edo sasoi bati

epe mugaren bat jarriko nioke

baina memoriak

uste dut lekukoak etsaiak

lagunak eskatzen dituela

elkar hartzea

bat etortzea nolabait...

nago memoria dela

nahitaez bihotzerreaz irensteko zerbait

 

ez nuke neuretzako nahi

memoriaren amil-izura kondenatutako herririk...

ni noan herrian

gauzak berez konplikatzen dira

nahigabe bezala

ez dago enkontru errazik

festa arinik ez da

hitz larria sobera eta igurtzi gutxi

lana suelto banatzen da baina ez irabazirik

 

ni noan herrian

erruz galdu da denbora

eta urte galduen jarioa ez du atertu oraindik:

makurra izan den denbora

bihur ote liteke denbora oparoa

eta hautsitako denbora bat inoiz berregin...

etortzekoa den aldi berri hori

iritsiko dela berma dezake inork

eta ziurtatu denok aurkituko gaituela onik

 

galtzailerik gabeko herri bat

gauza konplikatua da

eta irabazlerik gabekoak

are konplikatuago dirudi

ni noan herrian bere denboraren xerka

dabil jendea

eta denbora horrek beharko ditu atariak

kaleak fabrikak...

eta denboratik kanpora ezin da inor laga

denbora eta bere zuloak

denbora eta bere leihoak

denboratik kanpo ezin da inor laga

bihotzak orduan jarri eta kontaketari lotu

eta konta ahala konta

behar beste bider hasi berriz

 

memoria zer den ez dakit

baina gauza konplikatua dela seguru

memoria zer den xuxen ez dakit

memoria oroitzea baino gehiago da

memoria ez da orri zuri bat

ez da mendi elurtua etorkin abandonatuen

oin arrastoen esperoan

uste dut memoria akordatzea dela

eta ados jartzea ere bai

akordatuko al gara gertatu direnekin

akordatuko al gara gertatzen ari direnekin

akordatuko al gara gertatzeko daudenekin...

eta akordatzez gero

ehuneko zenbatean

eta zeinekin...

 

memoria akordatzea bada

ni herrira noa

baina badiot beldurra

hainbat hitzorduri

hainbat ispiluren islari

hainbat ispilu isili...

memoria akordatzea bada

memoria iratzartzea da

baina ez dakigu

ez non ez noiz ez nola oraindik

memoria akordatzea da

baina noizbait esnatuko al gara

eta nora esnatu

eta norekin...

 

beldurra diot memoriaren epaiari:

eta ezartzen digun kondena

berriro inon ez den herri bat osatzea balitz

nola egingo dugu

zein bidetatik...