POETAREN ESKUAK

noren izenean mintzo da poeta

noren izenean mintzo naiteke ni

noren ahotsa da nire ahotik

nire eskuetatik hegaka doana

sarri mintzatu izan naiz inoren izenean

bideak mendiak herriak oro

nire baitan kabituko balira legez

denbora tarte batean

beharginek maiteminduek jainkoek eta heroiek

poeten mintzoa besterik ulertu ezin balute bezala

noren izenean mintzo naiteke

norenak dira bata bestearen ondoan

paratzen ari naizen hitzok

noren ahotsa da nire ahotik

hatz tartetik hegaka doana

poeta izan behar al da

munduak igorri seinale argi ozenei

ezikusia egin eta entzungor eusteko:

hainbeste dira moduak

hainbeste dira egunak

ergela izateko

zergatik pasa behar izaten dira beti

minutuen mugak txarrantxa hesi artean:

agindu nizun elkarrekin egoteko hiztegi bat

baina ez dut bete

zure minak ematzeko promesa egin nizun

eta beste bat naiz orain

nork lagunduko dit hitzoi lur ematen

hasierako helburua zen

urreginaren taxuz lantzea bakardadea

doinu eder bat jartzea desertuko harriei

kondenatuentzat ondo amaitzen ziren

poemak sortu bulegoko ordutan

eta gero argi guztiak piztea

baina nork lagundu behar dio poetari

hitzoi lur ematen

lur ematea ereitea den edo ez jakin gabe

etxekoek lagunek ofizioko kideek

segurtasun agenteek laborariek agian...

ni joango naiz baina

nork lagunduko dit hitzoi lur ematen

lur ematea xuxen zer den jakin gabe

noren ahotsa da nire ahotik

noren ahotsa da nire eskuetatik hegaka doan hau

noren izenean mintzo naiteke ni