Erradikalak
Erradikalak
Beatriz Egizabal Ollokiegi
Ane Labaka Mayoz
Azaleko irudia: Malen Amenabar Larraņaga
Barruko argazkiak: Cesar Marcos
Diseinua: Metrokoadroka
2022, antzerkia
152 orrialde
978-84-17051-89-1
Beatriz Egizabal Ollokiegi
1971, Lasarte-Oria
 
Ane Labaka Mayoz
1992, Lasarte-Oria
 
2021, saiakera
 

 

9. Erasotuak

 

bea: Hala ere, lehiaketa honetan puntuazio altua eskuratzeak ere ez zaitu erasotua izatetik libratzen.

 

(bea atzealdera joango da, ane erdigunera.)

 

ane:

                Doinua: Haizea dator ifarraldetik

        Erasotuak izan gaitezke

        beraz, ez gara libreak;

        botere faltan behean kokatu

        ohi gaitu piramideak.

        Nork jartzen ditu joko-arauak,

        markoak, irizpideak…

        Nork uzten ditu jokotik kanpo

        zureak eta nireak?

        Argi ikusteko galbahetu nahi

        ditugu adibideak

        zenbateraino izan daitezkeen

        konplize hedabideak.

 

(beak soka lotuko du panel batetik bestera eta egunkaria utziko dio aneri aulkiaren gainean. anek aulkia aurreratuko du eta bertan eseriko da. beak egunkari txatal bat zintzilikatuko du sokan aneren kopla bakoitzeko.)

 

ane (egunkaria irakurriz):

                Doinua: Aharrausi egin du basoak

        Maitasun erromantikoak

        badauka nahi beste marketin

        isilpeko hiltzaile

        bihurtu dute San Valentin.

 

        Lerroburu bat jarri dute

        hain hausnartua, hain argia:

        emakume batek du

        gizonezkoen ausardia.

 

        Andre mozorroa zeraman

        gizon bat ei dute jipoitu.

        Albiste bat nola hain

        eduki transfoboz pozoitu.

 

        Telesail latz bat egin nahia

        kritikatzera gogor noa

        parekatu dituzte

        “La manada” eta pornoa.

 

        Hiltzea delitua dela

        irakurrita amiltzea,

        baina abortua ez da

        ez delitua, ez hiltzea.

 

        Goizaldean deituz maitasun

        kantekin zeharo mindua,

        ez da inon aipatzen

        zeukan urruntze agindua.

 

        Harreman sexualak eduki

        aizkora baten mehatxuen

        pean, irakurri dut

        beraz, bortxatu egin zuen.

 

        Hamarrek ez abusatzeko

        bakar baten mende jartzea

        onartu omen zuen,

        baina hori ez da onartzea.

 

        Labana bat sartu ziola

        mutilari, esanez prentsa

        horrela kontatuta

        ez dirudi autodefentsa.

 

        Bikotearen eskuetan

        nahiz zeloengatik in situ,

        hilda agertzen direnak

        beti norbaitek hiltzen ditu.

 

        Lau egunetik behin andre bat

        hiltzeak dakar samin asko

        baina hedabideentzat

        inoiz ez da egiturazko.

 

(Egunkaria itxi eta bearen eskuetatik azken egunkari txatala hartuko du anek.)

 

ane: Gizon bat atxilotu dute bere emazteari labanaz mihia mozten saiatzeagatik.

 

(Azken egunkari txatala sokan zintzilikatuko du. beak egunkari txatalak zintzilik dituen soka askatuko du eta ane soka horrekin inguratuko du bertsotan ari den bitartean.)

 

ane:

                Doinua: Ai hori begi ederra

        Mundua denez estutu

        nahi gintuzkeen inbutu

        pertsonak dira mamutu.

        Labana esku batean hartu

        eta ez dira damutu

        nahi gintuzkete izutu

        hilik ez bagaude mutu.

 

(beak aneri ahoa estaliko dio eskuarekin eta, ondorioz, anek bertsoa bukatu gabe utziko du.)

 

        Gure nahi eta ezinen,

        pasio, amorru, minen,

        iraultza txikien, grinen…

        Artean jardun genuen noizbait,

        konplize izan al zinen?

        Ahalik eta sorginen

        deserosoen, gordinen…

        erradikalak al ginen?

 

(Aurreko bertsoan zehar ane inguratzen duen soka askatuko du pixkanaka beak, eta bertso hau bukatzean lurrera botako du. ane eskuin aldera mugituko da, erdiko paneleko pertsiana ikus dadin.)

 

        Indarrak ahots kordara

        pizten zaigun bolborara

        beldurren antipodara.

        Nahiz eta batzuek agian entzun

        gaitzaketen desgogara,

        hau ez ote da froga ba?

        Testigua denbora da

        gara ta izango gara.

 

(beak pertsiana biraraziko du eta “Erradikalak ginen, gara eta izango gara” leloa agertuko da bertan idatzita. Publikoari bukatu dela sinetsarazi eta agurtu ondoren, berriro itzuliko dira bea eta ane. Lehenak bonbo bat izango du zintzilik eta bigarrenak, aldiz, panderotxo bat. Erregistroa guztiz aldatuta, irribarrez itzuliko dira.)