KEZKATI ZU...?

      (Joakinek bidali zizkidan 30 bertsoei erantzuna)

      Lazkau. 1965' eko Epailla'ren 30' an

 

Zer dasakidak bertso-eztitan,

zer dasakidak gaur neri?

Nik bezelatsu ik ditukala

samiñaldiak ugari?

Zerk jarri au ba estu ta larri,

nork, orren negar-intziri,

orain artean izan aizena

txori lez kantuz-kantari!

 

Ai! zenen gazte artu dukan ik

ludi onetako gaitza!

oraindiokan asi besterik

ez bai duk egin bizitza!

Biotz zabalez, otoi, dakidak

ordu oroetan mintza

estualdietan lagundutzeko

ematen bai-diat itza!

 

Amazazpiko urteko aiz ta,

izanik orren gaztea,

bildotsa bezin apal ta legun,

goxo ta inoxentea...

aurkitutzen aiz estualdian

naigabetasun betea,

malko garratza dadukalarik

beteta begi-tartea?

 

Negu illuna pasa ondoren

kantuz goizetik gabera...

urretxindorra bezin alai ta

jilgero baten antzera...

Udaberriak goxo ta ezti

egin dunen agerrera

arkitutzen aiz umezurtza lez

zaurien-zauriz minbera?

 

Zugaitzak oro bete zaizkiguk

orri ta lore ederrez,

txoriek alai kantuz zebiltzak

noiz-nai adarrik-adarrez,

kirkillak ere kirkir-kirkirka

oro suspertu bearrez,

eta i berriz gela txokoan

aurren antzera negarrez?

 

Urrundu bitzak estuasunak,

ainbat kezkatzen autenak,

eta gaur arte izan ditukan

bururakizun txar denak.

Auek muskiltzen bai-zizkigutek

gure indar ta kemenak,

eta itzaltzen bertsogintzako

doairikan ederrenak.

 

Zazpigarrengo bertso mugara

iritxi nauk azkenean,

eta biotzez agurtutzen aut

Jainkoaren izenean.

Gaia berria aukeratuta

atorkit nai dekanean

gaur bezelaxen erantzungo dit

al dan era onenean!