Zilar arrainak (Lepisma saccharina)

Aspaldi ez nuela haietako batekin topo egiten.

Tiradera zabaldu eta begiz jo nuen.

Hezetasunak hartutako lekuak maite omen dituzte

bainugelak, armairuak, liburu zaharrak

neronek ere ezkutatzeko maite ditudan berak.

Ihes egin zidan bizkor bere txikian

eta zoroan hasi nintzen

gainerako kaxoi guztiak zabaltzen.

Urpeko maskara jantzi, oxigenoa eta arpoia hartu

eta ekin nion miaketari.

Zabor hondo hartan ene ondasun guztiak

eta zilar arrainen saldoa, anabasan igeri

distira eginez.

Nire utzikinen ardora.

Sinesbera ni

hondakin haietatik izaki bizidunik

ugalduko ez zelakoan.

Berriz bistaratu zirenean

etxeko txapinarekin zapaldu nituen.

Nire lohiak ur sakonetan araztu nituen ustean

ispiluari irribarre bat eskaini nion

urazaleratzen denak arnasa hartzen duen uneko

atsegin aurpegiz.

Eta orduantxe barrundatu nuen berriro

zilar arrain parea

oinpetik ernetzen

kume sortu berriak bezain txiki eta irristakor

bakoitza bere bidean.