Maite dut gaua. Maite ditut hirietako gaueko basamortuak. Berriro hasi naiz poemak idazten: bukatu da barne lutoa. Sortu nuen unibertsoak bere horretan jarraitzen du. Gai naiz oinez ibiltzeko hizkuntzan, haren xumetasun eta argitasunean, haren amildegian.

Gai naiz memoria berregiteko. Mundua lehengoratzen dut nire erraietan hazten utzi nuen hutsean. Gai naiz huts horrekin bukatzeko, nire buruarekin bukatzeko. Maite dut gaua eta hartan jirabiran dabiltzan errautsak. Maite ditut hirietako gaueko basamortuak —hitzek berriz liluratu naute.

Murgiltzen naiz hizkuntza argian, bizitzaren amaieran —gaua igarotzen dut berriz nire gorputzaren isiltasun zaharrean.