Aurkibidea
poema liburu baterako hitzaurrea
[hau guzia sentituz idazten dizut]
[txikitan iruditzen zitzaidan]
[marinel izan nahi zuen munduan ibili]
[hiri batek mugitu behar du bizitzaren ilunkaran]
[mahai gainean etzana edo uzkurtuta idazten dut beti]
[noizbait itzuliko balitz gazte denbora]
Lisboako gaua autoerretratuarekin eta Ian Curtisen itzalarekin
[ez da mugitzen deus ere paper gainean]
[Aldina Cardinale paseoan dabil barrez]
[loa joan zitzaion adinean aurrera egin ahala]
[piztiak ailegatu behar du zentzumenen eroaldian]
[gorputzeko edo etxeko espazio urrian]
[jartzazu ahoa lurraren bular arrailduan]
[amodiozko gauak laburrak eta beldurgarriak izan ziren]
Gaua sortu zen eguna Carlos Nogueiraren eskutik
Cesarinyren eta Geneten potret birakaria Lisboan
Nire lagunaren trikimailua kalean
Ezpal-kolpeak / Pedro Casqueiro
[bat-batean, hil-kutxa dardaratzen da]
Andy Warholen gezurrezko erretratua
[karezko euri eslaian zehar buruak]
[egun batean goiz garbiak aztoratzen du]
[oihalak zabalik animalia hilen gainean]
[eskuek sumatzen dute suaren arintasun gorria]
Aurkibidea
poema liburu baterako hitzaurrea
[hau guzia sentituz idazten dizut]
[txikitan iruditzen zitzaidan]
[marinel izan nahi zuen munduan ibili]
[hiri batek mugitu behar du bizitzaren ilunkaran]
[mahai gainean etzana edo uzkurtuta idazten dut beti]
[noizbait itzuliko balitz gazte denbora]
Lisboako gaua autoerretratuarekin eta Ian Curtisen itzalarekin
[ez da mugitzen deus ere paper gainean]
[Aldina Cardinale paseoan dabil barrez]
[loa joan zitzaion adinean aurrera egin ahala]
[piztiak ailegatu behar du zentzumenen eroaldian]
[gorputzeko edo etxeko espazio urrian]
[jartzazu ahoa lurraren bular arrailduan]
[amodiozko gauak laburrak eta beldurgarriak izan ziren]
Gaua sortu zen eguna Carlos Nogueiraren eskutik
Cesarinyren eta Geneten potret birakaria Lisboan
Nire lagunaren trikimailua kalean
Ezpal-kolpeak / Pedro Casqueiro
[bat-batean, hil-kutxa dardaratzen da]
Andy Warholen gezurrezko erretratua
[karezko euri eslaian zehar buruak]
[egun batean goiz garbiak aztoratzen du]
[oihalak zabalik animalia hilen gainean]
[eskuek sumatzen dute suaren arintasun gorria]
Van Goghek Theori eginiko azken gutuna
ez naiz inoiz kezkatu pintatzeaz
ikusten eta behatzen dudana zehatz-mehatz
barnekoa adierazteko da kolorea theo: horia
lurra urdina belea lila eguzkia zuria sagarrondoa
gorrimina arles
kolore beroak diz-diz gau sakonean murgildutako
izarren misterioaren azpian non hartzen baitut
kafea asentsio-belarra tabakoa ikuskariak eta
gero ordaintzekotan okin onberak eman didan
ogi puska bat theo
jotzen du ipar beltzak jotzen ez duenean ere
sagarrondoak lore dirade
aranondo adaburuetan ipar beltza da arrosa-kolore
sutan dago sutan jarraitu zuen hiltzen saiatu nintzenean
nire paleta aratz bihurtzen ikusi zuena
baina nire buruari kolpe bat eman nion
theo
belarri bat moztu nuen eta orain ipar beltzak jotzen du
nire gorputzaren alde batetik sagarrondoak lore dirade
eta sutan dago arles theo belarri moztuaren azpian
azkenik theo
auversen itzuli nuen aurpegia eguzki aldera
pistola bularrera destatuz sentitu nuen gorputza
abiapuntura sutan alderatzen zotala bezala
ekilore suzkoaren mugimendu batean
Última carta de Van Gogh a Théo
nunca me preocupei em reproduzir exactamente / aquilo que vejo e observo / a cor serve para me exprimir théo: amarelo / terra azul corvo lilás sol branco pomar vermelho / arles / sulfurosas cores cintilando sob o mistério / das estrelas na profunda noite afundadas onde / me alimento de café absinto tabaco visões e / um pedaço de pão théo / que o padeiro teve a bondade de fiar // o mistral sopra mesmo quando não sopra os pomares estão em flor / o mistral torna-se róseo nas copas das ameixeiras / arde continuou a arder quando tentei matar aquele / que viu a minha paleta tornar-se límpida / mas acabei por desferir um golpe contra mim mesmo / théo / cortei-me uma orelha e o mistral sopra agora / só de um lado do meu corpo os pomares estão em flor / e arles théo continua a arder sob a orelha cortada // por fim théo / em auvers voltei a cara para o sol / apontando o revólver ao peito senti o corpo / como um torrão de lama em fogo regressar ao início / num movimento de incendiado girassol