Aurkibidea
poema liburu baterako hitzaurrea
[hau guzia sentituz idazten dizut]
[txikitan iruditzen zitzaidan]
[marinel izan nahi zuen munduan ibili]
[hiri batek mugitu behar du bizitzaren ilunkaran]
[mahai gainean etzana edo uzkurtuta idazten dut beti]
[noizbait itzuliko balitz gazte denbora]
Lisboako gaua autoerretratuarekin eta Ian Curtisen itzalarekin
[ez da mugitzen deus ere paper gainean]
[Aldina Cardinale paseoan dabil barrez]
[loa joan zitzaion adinean aurrera egin ahala]
[piztiak ailegatu behar du zentzumenen eroaldian]
[gorputzeko edo etxeko espazio urrian]
[jartzazu ahoa lurraren bular arrailduan]
[amodiozko gauak laburrak eta beldurgarriak izan ziren]
Gaua sortu zen eguna Carlos Nogueiraren eskutik
Cesarinyren eta Geneten potret birakaria Lisboan
Ezpal-kolpeak / Pedro Casqueiro
[bat-batean, hil-kutxa dardaratzen da]
Andy Warholen gezurrezko erretratua
[karezko euri eslaian zehar buruak]
[egun batean goiz garbiak aztoratzen du]
[oihalak zabalik animalia hilen gainean]
Van Goghek Theori eginiko azken gutuna
[eskuek sumatzen dute suaren arintasun gorria]
Aurkibidea
poema liburu baterako hitzaurrea
[hau guzia sentituz idazten dizut]
[txikitan iruditzen zitzaidan]
[marinel izan nahi zuen munduan ibili]
[hiri batek mugitu behar du bizitzaren ilunkaran]
[mahai gainean etzana edo uzkurtuta idazten dut beti]
[noizbait itzuliko balitz gazte denbora]
Lisboako gaua autoerretratuarekin eta Ian Curtisen itzalarekin
[ez da mugitzen deus ere paper gainean]
[Aldina Cardinale paseoan dabil barrez]
[loa joan zitzaion adinean aurrera egin ahala]
[piztiak ailegatu behar du zentzumenen eroaldian]
[gorputzeko edo etxeko espazio urrian]
[jartzazu ahoa lurraren bular arrailduan]
[amodiozko gauak laburrak eta beldurgarriak izan ziren]
Gaua sortu zen eguna Carlos Nogueiraren eskutik
Cesarinyren eta Geneten potret birakaria Lisboan
Ezpal-kolpeak / Pedro Casqueiro
[bat-batean, hil-kutxa dardaratzen da]
Andy Warholen gezurrezko erretratua
[karezko euri eslaian zehar buruak]
[egun batean goiz garbiak aztoratzen du]
[oihalak zabalik animalia hilen gainean]
Van Goghek Theori eginiko azken gutuna
[eskuek sumatzen dute suaren arintasun gorria]
Nire lagunaren trikimailua kalean
ustekabean aurkitu zintudan kantoi batean bermatua
begirada hutsa jendetza iragazten, gelditu nintzen,
irribarre egin nizun, etorri zinen, oinez joan ginen
etxera elkarri sorbaldak ukituz
eskatu zenidan dutxa bat, etzan nintzen,
entzun nuen ura irristatzen zure gorputz
hiriz eta mutilez zikinduan,
nire izan ez ziren egun eta gau eta egunez zikinduan,
etzanda egon nintzen zain, beste zigarro bat,
eta oraindik zain nago,
maite ditut barre egiten duten gorputzak, freskoak,
irekitzen zaizkie behatzen gaueko samurtasunari eta ahoaren
desira hezeari, beti ibili eta aurkitzen duen horri
goitik behera ukitzen zaitut
ezagutzen zaitut nire dudan auhenean,
ilunpean
kontatu zenidan tarzanen abentura sinetsezin bat, aditu nizun
gela isilean diz-diz zegiten nik bakarrik ikusten nituen hegaztiek
irribarre egin nuen bururatzean zer hondar aurkituko nituen
goizean lurrean
esperma orbanak, zapatila zulatuak, galtza zikin-zikinak,
kazadora pegatinaz betea, izerdiak gogortutako galtzerdiak,
galtzontzillo hautsiak, kaka-zirriztekin
eta zure eskuak, oroitzen naiz,
batez ere zure esku handi-handiak nire bular gainean,
zure gorputz biluzia, ohe ertzean, soseguan lo
ao acaso encontrei-te encostado a uma esquina / olhar vazio varrendo a multidão, parei / sorri e tu vieste, fomos andando / os ombros tocavam-se, em direcção a casa // pediste-me para tomar um duche, eu deitei-me / ouvi o barulho da água resvalando pelo teu corpo sujo de cidade e de engates / sujo pelos dias e noites e mais dias que te não tive / esperei-te deitado, outro cigarro / e ainda espero / gosto dos corpos que riem, frescos / rasgam-se à ternura nocturna dos dedos, e ao desejo / húmido da boca, que sempre percorre e descobre // tacteio-te de alto a baixo / reconhecendo-te num gemido que também me pertence, no escuro / contaste-me uma improvável aventura de tarzan, ouvia-te / e no silêncio do quarto fulguravam aves que só eu via // sorri ao enumerar os restos que a manhã encontraria pelo chão / manchas de esperma, ténis esburacados, calças sujíssimas, blusão cheio de autocolantes, peúgas encortiçadas pelo suor / as cuecas rotas, sujas de merda // e tuas mãos, recordo-me / sobretudo de tuas mãos imensas sobre o peito / teu corpo nu, à beira da cama, em sossegado sono