21. eszena

(gizona eta emakumea umearekin autoan doaz. Eszena berean bikotearen arteko harremana bi denbora-tartetan ikusiko dugu. Alde batetik, autoaren atzean eserita, emakumea 2 eta bederatzi urteko umea doaz. Aurrean, aldiz, emakumea 1 eta haren besoetan umea jaio berritan doaz.)

gizona: Ez esan, ez esan ez denik dotorea.

emakumea 1: Zoaz astiroago mesedez. Umearekin zoaz.

(gizona pikatu egiten da, beste auto batek aurreratu egin ditu.)

gizona: Ei, baina nora zoaz... eroa!!!

emakumea 2: Utziozu.

umea: Ez! Ez utzi pasatzen, aita!

gizona: Orain ikusiko du putaseme horrek. Bruuuuuuuuuuummmm!

emakumea 1: Kontuz!!!

emakumea 2: Zoaz astiroago, mesedez.

gizona: Utziko al nauzu bakean? Nor ari da gidatzen?

emakumea 1: Azkarregi zoaz. Hau ez da lasterketa bat!

gizona: Putzaren zera azkar noala! Hau ez da ezer kotxe honentzat.

(gizonak abiadura azkartu eta bozinari eta argiei ematen die paso eman diezaioten.)

gizona: Kabroi halakoa! Utzi pasatzen, ostia!!

(Pasatzean, ume jaio berria negarrez hasiko da.)

emakumea 1: Ez oihu egin. Umea esnatu duzu!

gizona: Tipo horrek ez zuen besterik merezi. (Barre algaraka. Bozina jotzen die) Eta orain zer? Ikusten, Antton, atzean utzi dugu!!!

umea: Irabazi diozu, aita!

gizona: Ze uste zuen alproja horrek? Makina hau mundiala da!

emakumea 1: Zoaz astiroago, mesedez...

emakumea 2: Mesedez, urduri jartzen ari naiz.

gizona (barrez): Urduri! Urduri jartzen da!! Ikusten ama, Antton? Urduri! Kotxe honekin nahi izanez gero, munduaren amaieraraino joan gintezke, eta bera urduri!

umea: Amak Kanarietara joan nahi zuen.

(Kotxeak bat-bateko frenazoa egingo du.)

emakumeak: Aaaa!