DESAGERTUEN AMAK
heriotza ikusi duten zuen begien aurrean paratzen dut
nire gaztetasun zauritua
besarkada kutsatu batekin aitortuko dizuet kea
utopia eta mundua bezalako gezurrekin batera
irribarre zintzoak ehunduko ditut hala ere
ehunka irribarre
zakila ebakirik sabela irekirik galdu duzuen semearen edo
alabaren adin bera izan nezake neguko gau honetan
beldurtzeko gaitasun bera
kontakizun maitekorren sutondoan
eta ez naiz baina banaiz
zuen ahotsa entzuteko nor
ametsen aitzakian sor litekeen krudeltasuna zor
zama dut asun labana galeren oihartzun
nire bihotzari erreparatu diot eta bai taupada bat izoztu ere
zuen seme-alaben oroimenez hilik nago istant batez
eta ez naiz eta ez dut izan nahi ere
mendeen ile jasoa zuritzen duen segundoaren neurria
banoa zuen oroimena neurearekin kolpatuz
izenak mutu dituzten hobietako zenbakiak bortizki hautatuz
banoa nire eguneroko borroka ezin ezdeusagoetara
bizirik egoteko konpromiso sendoarekin
© Oier Guillan