PERLARIK EZ

Mishima, Steinbeck, zuek bazenuten zuen perla

eta ezin didazue horrela hitz egin.

Lehen bestela zen, Yukio, badakit.

Ez iezadazu berriro lepora nire ganoragabekeria, John.

Lehen ustekabean egunaren kakotik zintzilik

topatzen zenuen perla ttipia.

Lepoko edo belarritako batetik alde egindako perla.

Koltxoipean birakari aurkitua hautsontzian

utziko zenuen, ahaztura ereiten duenak bezala

kimua mingarriegia izango ez den esperantzan.

Hautsontziko perla, begien parean jarri eta hari goizero

etorkizuna galdetzen saiatu.

Txirrinak jotzen zuenero bihotz taupadak

bizkortu eta jotzen zuena postaria ez zela sinestera

kondenatzen zintuen,

perla madarikatu perla bedeinkatu hark.

Baina jada ez da halako emakumerik geratzen.

Desertatzen zintuztenean, ohepean

belarritako bat propio ahaztuta uzten zuten

emakume haiek.

Badaezpada.

Damututa ere, itzultzeko aitzakia bat izateko.