KIMIOTERAPIA

Ospitale bat baino deprimenteagoa

guza bakarra dago

eta ez da hilerri bat

baizik eta ospitalera doan linea erregularreko

autobus bat jendez betea.

Jende hori nork bere radiografia besapean duela

sobre batean begirada ez zu eta ez ni

ikustera ailega ez gaitezkeen putzu sakon batean

galdurik

hunkigarria da kimioterapia eman dioten

sei urteko haurraren sehaska irribarrea

agureak radiografiak leihoko argitara lerratzen

«begira: horko puntu zuri hori da» aldarrikatuz

alegera

eta batez ere bi emakume horiek hizketan

Nine Inch Nails zure walkmaneko musikari gailenduz

atzoko malkoaren amildegia gainditu nahi duten

hitzak entzutea

«ikusiko duzu», esaten diot nik nire senarrari

«ikusiko duzu gurpildun aulkia ekartzen dugunean

ze paseo emango ditugun biok

Korrekaminos eta Koiotea deituko digute, Ismael».

Korrekaminos eta Koiotea

zirrara bat sentitzen dut hori entzutean

eta gero paralisia ezker eskura edo eskuinekora

hedatu zaion zehaztuko du emakume adoretsuak.

Bakoitzak bere radiografia besapean

bere minbizi kuota bere

abandonua bere kristalezko

begia edo bere 96 graduko gibela

hori hunkigarria ez bada

intzinera gaitzatela haizea aizkora bihurtu arte

gure arnasaren zain dago Ismael

imajina dezakegu oraindik

pertsona baina denbora gutxirako agian Ismael

xakera jolasten hankak estaltzen dizkion

manta eskoziarraren gainean

batzuetan hasperen eta beste batzuetan irribarre

egiten duen bitartean pertsona oraindik Ismael

biziduna ezen ez marrazki

«Korrekaminos eta Koiote, argi ibili

ikusiko duzue

gurpildun aulkia ekartzen digutenean».