Berlinen ez dituzu barkoak pasatzen ikusiko
zure Hondarribiko etxean bezala
eta kalatxoriek ez dizute esango marinel itoaren burezurra
agertu dela arrantzaleen sarean.
Gauerdian esnatzen bazara jakingo duzu
ez dela trenen zarata, desasosiegoa baizik.
Aurkituko dituzu zure gorputz-bazterrak mantso, isilak
gerlari ezagunaren estatuaren hotzaren parekoak.
Jakingo duzu
hiri guztiak ez direla berdinak ez bizitzeko ez hiltzeko.
Boabdil gizon bihurtu zen Granadatik alde egitean nigar egin zuenean.
Haren malkoak ausentziazko gazteluak desertuaren bakardadean.
Deserrian bilatu zuen eguzkia bere bihotz iharrak.
(Izan ginen Alhanbran. Denborazko laberintoan
nostalgiak bikoiztu, azaldu ziren laranjondoen azpietan).
Jakingo duzu
bi baso ardoren artean edandako instanteak iheskorrak,
beren ezerezaren marka daramatela.
(Ez nituen mugak ezagutzen orduak kontatzen ez genituenean.
Orain zure eza oinetan irekitzen den lurra.
Momenturo eguneroko horizontea dakusat,
gutxik zeharkatzen duten harresi gris, monumentala).
Jakingo duzu
bizitza luzatzen dela krepuskuloaren intentsidadeaz,
horko bankoetan mozkor, bakarti, onanistek
pena, pekatu, sekretu bera isurtzen dutela.
Eta beti zeinu, lotsa, otzantasun bera,
inon kontsuelo aurkitzen ez duenarena,
inon enbarazo egin nahi ez duenarena.
Gizonak bere sustraien atzetik dabiltza izenak
ulertu ezin dituzun abenida luzeetan.
Urratsero hiriaren zatiarekin topo egiten dute
beraienekin topatzen direlakoan.
Umeek maisuek ezkutatzen duten hitz obszenoaren esanahia jakin nahi dute.
Emakume batzuk maitasunaz mintzatzen dira eta desorduetako
azken orgasmoa komentatzen dute.
Zorigabe batek heldu izatera jolasten du.
Norbaitek errezatzen du.
Dena berdintsua da leku guztietan.
Hala ere hiri guztiak ez dira berdinak ez bizitzeko
ez hiltzeko
Zuk aldarrikatutako itzalezko espazioan
bilatzen dut argi lortezina, ez ilunpea.
Barkoak lehorreratzen dira Hondarribian.
w1984