Kaxa huts bat
Kaxa huts bat
2007, poesia
96 orrialde
978-84-95511-94-2
azala: Xabier Gantzarain
Beņat Sarasola
1984, Donostia
 
2019, nobela
2009, poesia
 

 

AULKI JOKOA

 

Burukomina eragiten duen kaos honetan

musika geratu egin da eta denak

ziztu bizian joan dira aulki hutsen bila.

Iñaki izan da esertzen lehena,

hamazazpi urterekin ehun metroetan

Euskadiko Txapelduna izan zena.

Harrezkero urte mordo bat pasa den arren,

gaztetako sasoia galdu ez duela frogatu du.

Gero eseri dira David eta Maialen,

ez dute aulki libre bana aurkitzeko arazorik izan.

Peruk zikin samar jokatu du esertzeko lehian

Karlosi bultzakada bat eman dionean.

Karlosek, oreka galdu badu ere, azkenean

Maialenen alboko aulkian paratzea lortu du;

hemen ez dago epailerik, ez dago

NBO eta NBEko ikuskaririk.

Jaioneri bihotza erauzi zaio ia

aulki librerik ikusi ez duenean,

baina lasaitu ederra hartu du gero

bazter batean aulki txiki bat ikusi eta

beste inor baino lehen eseri denean;

orduan, bere alaba txikia agurtu du eskuarekin.

Azken aulki librearen aurrean Migelek

abantaila osoa du, bere egoera fisiko

mugatua ez da arazo izan hara iristeko,

dena ez baita lastertasuna.

 

Zeren ez baitakit zer gertatu zaizun,

ez duzu erreakzionatu, ez zara mugitu.

Denak aulkien bila korrika

munduan beste ezer ez zegoelakoan

eta zu plazaren erdian geldirik

ez dakit zertan pentsatzen,

hau txikitako joko bat bailitzan.

Azken aulkirantz oinez abiatu zarenerako

erabakita zegoen dena:

Migel metro erdira, esertzeko zorian.

Baina hara non aurrera egin duzun patxadaz,

halako dotoreziaz, halako lasaitasunez,

eta hara non Migel ez den eseri.

Migelek galdu egin du

munduko konpetiziorik inportanteenean;

soinekoa apur bat igo, belaunak erakutsi

eta eseri egin zara.