POESIA?

Euren itsasontzia itsaso zabalean berreraiki

behar duten marinelen gisakoak gara

Otto Neurath

XXI. mendeko poesia ez da liburuetan argitaratuko,

akabo hitzaurreak, argitalpen berriak, tapa gogorragoak.

Poema argitaratugabeak eta

imajinatu ez direnak izango dira bakarrik,

poesia ez da hilko, ugalduko da etengabe

estoldetako arratoiek lotsa galdu izan balute bezala.

Poesia jalgiko da plazara,

poesiaren iraultza eta poeta zaharren haserrea.

Sarrionandia erbestetik itzuliko da halako batean

eta Moyua Plazako manifara deituko du.

Pott banda elkartuko da berriz, Juaristi eta guzti.

Han egongo dira, halaber,

Savater, Lete, Vargas Llosa, Izagirre, Volgako Batelariak,

Bederatzi Novisimoak, Vladimir Brigadak, Lubaki Banda.

Eta batzuek esango dute,

izpiritualki Ezra hemen dago.

Besteek,

izpiritualki Bukowski hemen dago

izpiritualki Lizardi hemen dago

izpiritualki Unamuno hemen dago.

Unamuno espainolista zen

Bukowski ez da poeta

Ezra faxisten alde jarri zen (eta zer?)

Lizardi? nor da Lizardi?

Istilu literarioa Moyua Plazan:

bultzadak, oihuak, liburuak jaurtika,

Herri eta Harri,

              Paradisu Galdua,

                              Surrealismoaren Manifestua,

sirena hotsak, pelotazoak, zaurituak eta abar.

Baina berdin izango da

XXI. mendeko poesia XX.ekoa baino hobea izango da,

antologiarik gabe, bildumarik gabe

poesiak hautsa galduko du.

Egile eskubideak azkenean eskubide izango dira

eta, behingoz, ez dira beteko.

XXI. mendeko poesia egingo da halabeharrez,

lau egur eta bi iltzerekin

ozeanoaren erdian barku bat egiten den bezala.