ODA POEMA BAZTERTUEI

EDO DIEGESIA EREMUTIK KANPO

Estimuan zaituztet, ez pentsa.

Denborarekin poztu eta guzti

eginen zarete agian,

marginalitatean bizitzen

kultuzko pieza gisa.

Mundu guztiak behar du

derrotaturen bat bere menpe.

Zuen haserrea konprenitzen dut, bai,

beharbada izen handiko abokatu bat

kontratatu beharko zenukete, ez dakit.

Baina esan dezakedan oro zera da:

funtzio poetikoa ez dela zuenean nagusi.

Hirugarren pertsonan beharrekoak

lehenengoan ematen dituzue,

hitzak trakets erabili, topikoak errepikatu.

Sentitzen dut baina zuen baitan

ezin da topatu korrelato objektiborik,

apur bat hunki dezaketen

esaldi efektiborik sikiera.

Ez duzue desautomatizaziorik

eragiten irakurlearengan,

erritmo baldar batean

egiten duzue aurrera;

eta grabeena dena,

ez zarete inolako tradizio

literariotan txertatzen.

Estimuan zaituztet, bai,

baina zer egin nezake!

Sakonean, inbidia apur bat

edukiko dizuet akaso;

ez baitago fikzioan ere

galtzaile izatea baino

gauza makurragorik.