Egunsentia

New Yorkeko egunsentiak

lohizko lau zutabe ditu

eta ur usteletan palastaka dabiltzan

uso beltzen urakan bat.

New Yorkeko egunsentiak

eskailera eskergetan orro egiten du

marraztutako angustiazko nardoen

bila ertzen artean.

Egunsentia heldu eta inork ez du ahoan hartzen

han ez baita ez biharrik eta ez esperantza posiblerik.

Batzuetan txanponek, erle-multzo suminduetan,

haur abandonatuak zulatu eta irensten dituzte.

Irteten diren lehenek beren hezurrekin ulertzen dute

ez dela ez paradisurik eta ez amodio hostobakandurik izango:

badakite zenbaki eta legeen lohira doazela,

arterik gabeko jokoetara, fruiturik gabeko izerdietara.

Kateek eta zaratek estaltzen dute argia

sustrairik gabeko zientziazko desafio likitsean.

Auzoetan aldaroka dabilen jende insomnioduna dago

odolezko naufragio batetik irten berritan bezala.