Sonanbuloa eta bestea

Gau osoa eman zuen lorik egin gabe. Adi entzuten zituen

sonanbuloaren pausoak teilatuan. Pauso bakoitzak

oihartzun egiten zuen, mugarik gabe, bere baitako zulo

mardul eta hutsean. Leihoaren ondoan geratu zen, zain,

besoetan hartzeko, erortzen bazen. Baina hark

bera ere erakarriko balu erorikoan? Txori baten itzala

horman? Izar bat? Bera? Bere eskuak?

Kolpe bat aditu zen behean, harbidearen kontra. Egunsentia.

Leihoak ireki zituzten. Bizilagunak kanpora atera ziren. Sonanbuloa

arin jaitsi zen metalezko sute-eskaileran behera

ikusteko nor erori zen leihotik.