Memoria

Usain epel bat geratzen zen haren berokiaren besapeetan.

Berokia korridoreko esekilekuan, errezel itxia irudi.

Orain edozer gerta ere, beste noizbait izan zen. Argiak aurpegiak aldatzen zituen,

oharkabean beti. Eta inork etxean sartzekoa egiten bazuen,

beroki huts honek astiro eta goibel jasoko zituen eskuak

eta atea itxiko ostera ere, isilik.