Aurkibidea
Bihotzaren eguraldiko prozesu batek
Amodioaren ukidurak kilikatuko banindu
Nire artisautzan edo arte bakartian
Arte poetikoaren inguruko oharrak
Esango al da jainkoek hodeiak kolpatu dituztela
Esku-argiek distira egingo balute
Egiaren alde hau (Llewelyn-entzat)
Londresko ume baten heriotza, su bidezkoa, deitoratzeari ukoa
Aurkibidea
Bihotzaren eguraldiko prozesu batek
Amodioaren ukidurak kilikatuko banindu
Nire artisautzan edo arte bakartian
Arte poetikoaren inguruko oharrak
Esango al da jainkoek hodeiak kolpatu dituztela
Esku-argiek distira egingo balute
Egiaren alde hau (Llewelyn-entzat)
Londresko ume baten heriotza, su bidezkoa, deitoratzeari ukoa
Eresia
Hiltzeko harroegi, itsu eta puskatan zen hil
Ezer baino ilunago, ez zuen atzera egin
Gizon hotz eta atsegina, ausart bere harrotasun gorian.
Egunik ilunena. Betiereko bizi bedi
Arin, behingoz, muino azken eta gurutzatuan
Gazte haz hadila, maiteminez belar azpian
Artalde luzeen artean, galduko ez ahal da inoiz
Ez geldi egon ere, bere hil egun guztietan; edozer baino
Amaren bularra irrikatu arren
Atseden eta hauts bular zena, lur gozoan
Heriotzaren justiziarik ilunena, itsu, dohakabea.
Atsedenik ez diot opa, baizik semetzat har eta aurki dezaten
Erregutu nuen makur-gelan, bere ohe itsuaren ondoan,
Etxe isilean, minutu bat zela falta
Eguerdi, gau, eta argirako. Hilen ibaiak
Mugitu ziren esku gaixoan, heltzen nintzela ari,
Eta begi itzalietan ikusi nituen itsasoaren sustraiak.
Lasai zoaz zeure muino kruzifikatura, esan nion
Bere gorputza utzi zuen aireari.
Elegy
Too proud to die, broken and blind he died / The darkest way, and did not turn away, / A cold, kind man brave in his burning pride. // On that darkest day. Oh, forever may / He live lightly, at last, on the last, crossed / Hill, and there grow young, under the grass, in love, // Among the long flocks, and never lie lost / Or still all the days of his death, though above / All he longed all dark for his mother’s breast // Which was rest and dust, and in the kind ground / The darkest justice of death, blind and unblessed. / Let him find no rest but be fathered and found, // I prayed in the crouching room, by his blind bed, / In the muted house, one minute before / Noon, and night, and light. The rivers of the dead // Moved in his poor hand I held, and I saw / Through his faded eyes to the roots of the sea. / Go calm to your crucifixed hill, I told // The air that drew away from him.