Poesia kaiera
Poesia kaiera
Dylan Thomas
itzulpena: Iker Alvarez
2017, poesia
64 orrialde
978-84-92468-97-3
Dylan Thomas
1914-1953
 
 

 

Lehergarri berdean zehar

 

Lehergarri berdean zehar lorea gidatzen duen indarrak

Nire adin berdea gidatzen du; zuhaitz erroak abiarazten dituen horrek

Hondatzen nau.

Ez dut hitzik arrosa okerrari esateko

Neguko sukar horrek berak okertzen duela nire gaztetasun hau.

 

Ura harri artean gidatzen duen indarrak

Nire odol gorria gidatzen du; erreka marmarlariak lehortzen dituen horrek

Argizari bihurtzen du nirea.

Ez dut hitzik nire zainei xuxurlatzeko

Mendiko iturburutik aho berberak zurrupatzen duela.

 

Urmaeleko ura irabiatzen duen eskuak

Iraultzen du mugikor harea; haize bizia lotzen duen horrek

Nire ehortze haize-oihala biltzen du.

Ez dut hitzik zintzilik dagoen gizonari esateko

Urkatzailearen kare bizia nire lohi beretik irten zela.

 

Denboraren ezpainek iturburutik xurgatzen dute;

Maitasuna isuri eta batzen da, baina jausitako odolak

Bere zauriak arinduko ditu.

Ez dut hitzik eguraldiaren haizeari esateko

Denborak zeru batez izar guztiak inguratu dituela.

 

Eta hitzik ez dut maitalearen hilobiari esateko

Zizare oker bera nire oihalera hurbiltzen ari dela.

 

The force that through the green fuse drives the flower

The force that through the green fuse drives the flower / Drives my green age; that blasts the roots of trees / Is my destroyer. / And I am dumb to tell the crooked rose / My youth is bent by the same wintry fever. // The force that drives the water through the rocks / Drives my red blood; that dries the mouthing streams / Turns mine to wax. / And I am dumb to mouth unto my veins / How at the mountain spring the same mouth sucks. // The hand that whirls the water in the pool / Stirs the quicksand; that ropes the blowing wind / Hauls my shroud sail. / And I am dumb to tell the hanging man / How of my clay is made the hangman’s lime. // The lips of time leech to the fountain head; / Love drips and gathers, but the fallen blood / Shall calm her sores. / And I am dumb to tell a weather’s wind / How time has ticked a heaven round the stars. // And I am dumb to tell the lover’s tomb / How at my sheet goes the same crooked worm.