Gatz irekia

 

                             I

 

Tania Fraylincki,

Ama eta soltera

 

Eta Josep Ferreri

 

Lau erreinuak deitzen ditut, eta gauaren urdina,

urrats eta uhin gorakari diren errauts neureak

neurtzean baliagarri zaizkizun nire oin zola,

              aztalondo eta zainak.

 

Dado aurtikiak deitzen ditut eta eztitasunaren

putzuko sugeaz musutzen zaitut. Mahai-inguruan,

oldar, izendatu zaituzten haizeak haiatzen ditut,

              orduaren kridari.

 

Galernaren koralak loratu daitezela zuretzat,

gonbidatuen gatza, goiztiriaren irina.

Urak bozkarioaren dabantala estrena beza

              zure ongi-hartzeko!

 

Zuretzat inperiorik gabeko nazioa izan nahi dut.

Karta seinalatuen jokoa jotzen duen azotea.

Eskemen diga atabikoa suntsitzen duen arresta

              gabeko uholdea.

 

Ordre iragarleak mehatzen dituen ebakiaren aurka

ibaien burbuila anitza, belarren itsasaldia,

hegats zoratuaren aurka, izuak zizelkaturiko

              duke banderaduna.

 

Gauzen eta sendituaren txirikorda,

bakartasunaren eta desiraren errota

iratzeen berdetasun dantzarian korapilatuak

              atseden gabe.

 

Eta orain barreiaturiko esnea naiz, igalia,

zekalea, zutaz gizonek leihorik gabeko

urguiluaz aberria deitzen duten betetasun

              bizia egiteko.

 

 

                             II

 

Lau erreinuak deitzen ditut eta mentura eta sapa

berriaren astunaz bihikatzen den ilargi betea.

Erdi su, erdi itsaso, huntzaren hosto goratiak

              senditzen ditut.

 

Eguzkiaren indar samurrari ireki zaitez!

Erro baten antzera, jatorrien txanpona,

Hurrupa iezadazu, goseti, bizitzaren jainko

              egiten gaituen

 

joaldi telurikoa eta olio sainduz dezagun izenpe,

borrokaren onkailuak eta bestaren xotiltasuna...

Hurrupa iezadazu askatasuna, nihauren aurka

              baldin bada ere!

 

(Amodioak ehaindu arkua bezala borobiltzen

doakit sabela: ez da zedarri debekaturik!

Geziak geroaren sagarra ukitzen du

              eta zu zara zuhaitza.)