BUHAME ZAHARRA

      Kontatzen zen buhameek hapamapalapa hizkuntzaz gain, ezkontzeko ohitura berezia zutela...

      Ilunpe eta argitasunezko Eguberri hartan, Mehainerateko xendra hertsian, aita buhameen hizkuntzan trufatu zitzaion:

      — Apakipitupuapa hipizapa?

      — Epezepez —ihardetsi zion, hartze ona eta arraileria larruari josia bailuan.

      — Apaipitzipinapa opordupuapan.

(Itxaro Borda. Zeruetako erresuma)

Nafar herri euskaldun batekoa zen

baina Iruñeko Parte Zaharrean zen junta

destenorez, dudarik ez dena

Ezagutzen zutenek bazekiten zein zen

buhamearen arkanbele kanta:

Durruti, Likiniano, Kaxilda...

Entzuleen artetik, gazte atrebitua

intsignia gorri-beltza atorran erakuska

burlaizez hasi zitzaion:

Anarkista, zu? Hara bertzea!

Nola? Nondik? Ijitoa zara eta!

Orduan sutu zen xaharra:

Errejudas!

Nire aberria mundu guzia duk

eta nire familia, humanitate osoa!

Hapalapaxepe kopontapatupu zipidapan

Geperapardopo apadipiskipidepeapak,

Pipintxepek, apalepegipiapa