AITA MAÑUEL

Mañuel Mañuel

piko jan ta hil huen

haize eman eta bixtu

biba Mañuel xixtu!

(Herri kopla)

Errandoneko Etxettikian jaio baitzinen

ezin handia zu ogi-maxel

ez zinen Manuel izan beti Mañuel

titiko haurra zinela ama hil izaki

eskola orduak ere hain gutti

beharrak agintzen baitzuen beti

hangoak bertzetan zenituen ikasiko

mandatuak egiten mutil lehenbiziko

gero hainbertze lan-klasetan zu nola haziko?

gozotegiko leihoko kristalean zure gosea

borrokan zurekin etxeko katu mehea

norentzat izanen afariko katilu esnea

meategiko hauts beltza egunero

itsasoko immentsitate zilarra gero

mugako lepo gorrian ere kantinero

baina ezagutuak zenituen lehenagotik

bertze lur batzuk zeinetatik

bueltatu baitzinen amesgaiztoz kargaturik

emozioz zerbaiten seinale

kantatzen zenuen ez naiz ni gerraren zale

baina zu harat joan halere berari tira dale

nork daki zergatik nire jakin nahiaren harra

nahitaez harat joan beharra

edo zure baitan parte hartzeko garra?

hondarreko, Alkaiagako bentan erdi-jabe

Pilar gure ama zure ondoan pilare

seme-alaba hauek zuen ondare

gurdia, gero kamiona

ardoa partitu jendearekin broma

ez gurea zinelakoz zinen hain ona

Errandoneko Etxettikian jalgi

dena ez zenuen egin izanen ongi

guretzat aita beti aita handi