Arrosa sekretuari

Urrun-urruneko arrosa, ezkutuena, ukigabea,

ingura nazazu nire orduaren orduetan,

ezen anabasa eta zalaparta

eta ametsen porrot artean bizi dira

zure bila ibili zirenak

Hilobi Sainduan nahiz ardo-upelean

nahiz betazal zurbil astunen sakonean

nahiz gizaki lokartuek edertasuna esaten dioten horretan;

zure orri handiek biltzen dituzte Errege Magoen

bizar zaharrak nahiz errubizko eta urrezko lemak,

eta orobat errege hura zeinak bere begiez

ikusi baitzituen esku iltzez josiak eta Gurutze Zaharrena

druiden lurrunetan igotzen

eta zuziak itzalarazi baitzituen

harik eta eldarnio hutsalak esnarazirik hil zen arte,

eta orobat beste hura zeinak, haizeak inoiz jotzen

ez zuen urertz grisean Fand ihintzezko sugarretan

oinez zebilela topaturik, musu baten truke

mundua eta Emer galdu baitzituen,

eta orobat beste hura zeinak

jainkoak beren harresietatik kanpora eraman

eta ehun egunsenti gorri oxkardun loratu arte

orritsez orrits ibili eta bere hildakoen tumuluak

negarrez busti baitzituen,

eta orobat errege burgoi hura zeinak,

koroa eta saminak harrika botata

bardoari eta bufoiari deiturik,

baso sakonean ardoz orbandutako

eskaleen artean egin baitzuen bizimodua,

eta orobat beste hura zeinak,

soroak eta etxea eta ondasunak saldurik,

ezin konta ahala urtean lurrez eta itsasoz bila ibili

eta azkenean barre eta negar artean

emakume eder distiratsu bat topatu baitzuen,

hain halakoa non haren txirikordatxo bat ebastearen truke

gizonek gauerdira arte zuritzen baitzuten artoa.

Ni neu ere, haiek bezala, maitasun eta gorrotozko

zure haize bortitzaren zain nago.

Noiz jaurtiko ote ditu zeruak izarrak

burdinolatik airean hiltzera irteten diren

txinpartak bezala?

Iritsi al da zure ordua,

zure haize bortitza joka ari al da, oi,

urrun-urruneko arrosa, ezkutuena, ukigabea?