Aurkibidea
Innisfreeko aintzirako uhartea
Arrosa gorria denboraren gurutze gainean
Maitalea bere bihotzeko arrosaz mintzo
Oihanaren deiadarra entzuten du hark
Zeruko konstelazioen parte zeneko iragan-handitasuna gogoan
Gizakiek hobera egiten dute adinean aurrera joan ahala
Irlandar hegazkinlari batek bere heriotza iragartzen du
Hanrahan Gorria Irlandari kantari
Thoor Ballylee-ko harri batean grabatzeko
Kristau-maitasuna gutxi iruditzen Ribh-i
Aurkibidea
Innisfreeko aintzirako uhartea
Arrosa gorria denboraren gurutze gainean
Maitalea bere bihotzeko arrosaz mintzo
Oihanaren deiadarra entzuten du hark
Zeruko konstelazioen parte zeneko iragan-handitasuna gogoan
Gizakiek hobera egiten dute adinean aurrera joan ahala
Irlandar hegazkinlari batek bere heriotza iragartzen du
Hanrahan Gorria Irlandari kantari
Thoor Ballylee-ko harri batean grabatzeko
Kristau-maitasuna gutxi iruditzen Ribh-i
Munduko arrosa
Nork amestu ote zuen edertasuna amets baten pare
igarotzen dela? Ezpain gorri horietan zehar, tristura handios
hori eta guzti —tristura, bai, ez baitzaie ezer zoragarririk
gertatu—, Troia igaro zen hileta-distira latza zeriola,
eta Usnaren semeak hil egin ziren.
Gu eta mundu lanpetu hau bagoaz joan,
ur zurbila neguko ibileran bezala, zalantzati,
amore emandako giza arimen artean
bizirik irauten du aurpegi bakarti honek
izar uxoen eta zeruko bitsaren pean.
Makurtu, goiaingeruok, zuen egoitza ilunean;
zuek izan baino lehen eta
ezein bihotz taupaka hasi baino lehen,
hura bere jargoian zegoen unaturik eta amultsu;
belar-bide bihurtu zuen mundua oin alderraientzat.
The Rose of the World
Who dreamed that beauty passes like a dream? / For these red lips, with all their mournful pride, / Mournful that no new wonder may betide, / Troy passed away in one high funeral gleam, / And Usna’s children died. // We and the labouring world are passing by: / Amid men’s souls, that waver and give place / Like the pale waters in their wintry race, / Under the passing stars, foam of the sky, / Lives on this lonely face. // Bow down, archangels, in your dim abode: / Before you were, or any hearts to beat, / Weary and kind one lingered by His seat; / He made the world to be a grassy road / Before her wandering feet.