Aengus herratuaren kanta

Hurritz-basotik irten nintzen

burua sutan nuela

eta hurritz-makila bat moztu eta zuritu nuen,

hari baten muturrean drupa bat lotu,

eta sits zuriak hegan zebiltzan bitartean

eta sitsen antzeko izarrak ñirñirka zeudela,

drupa errekan murgildu

eta amuarrain zilarreztatu bat arrantzatu nuen.

Zoruan askatu nuenean,

sugarrei puzka hasi nintzen,

baina zerbaitek xuxurla egin zuen lurrean,

eta norbaitek nire izenez deitu zidan:

neska distiratsu bihurtua zen amuarraina,

adatsa sagar-lorez apaindurik,

nire izenez deika niri,

eta ihes egin zuen, aire dirdaitsuan aienatuz.

Nahiz eta alde batetik bestera zahartu naizen

hala lur sakonetan nola lur menditsuetan,

aurkituko dut nora joana den

eta musu emango diot ezpainetan eta helduko diot eskutik

eta ibiliko naiz belaze handi pikardatuan barrena

eta denboren amaiera arte erauziko ditut

ilargiaren sagar zilarreztatuak

eta eguzkiaren sagar urreztatuak.