16. Amaiera

 

FINCK: Grünbaum bere buruaz beste egiten saiatu zen gau hartan. Ez zuen zorte onik izan.

 

(fincken kanta hasten da.)

 

FINCK:

      Aspaldi zen gertatu horko laztura

      eta munduak badu orain beste itxura,

      baina garbitzaileak ez dira joan,

      gure artean daude beste mozorroan,

      etengabe ari da bizitzaren gurpila

      gupidagabe biraka ahulenaren bila.

      Gerron, Grünbaum, zer esango zenuten

      jakinez gero zer egiten duten

      zuen anaiek ekialde hurbilean,

      Jainkoak agindutako lurrean?

      Jarriko zineten ahularen alde?

      Bizia jokatuko zenuten berriz debalde?

      Munduak aldatu arren bere itxura

      barre egitea indartsuaren kontura,

      Grünbaum izan, Gerron edo Aresti,

      ordaindu egiten da eta garesti.

 

(Hasierako koristak dira, ikusleekin solas alai arinean. Txarteltxoak banatzen dituzte.)

 

KORISTA 1: Baina bukatu baino lehen, goazen sari-banaketarekin!

 

KORISTA 2: Onespen keinu apalenaren saria zuretzat da! Puntu bat. Zergatik seriotasun hori? Ez dituzu gure txisteak ulertu? Lasai, hurrengoan zure mailara jaitsiko gara.

 

KORISTA 1: Irribarre xaloarena ikusle jator honentzat. Bi puntu. Ez da gehiegi dibertitu, baina etxean duen panoramarekin konparatuta, hau zerua da!

 

KORISTA 2: Txalo zaparradaren saria ikusle zoragarri honek irabazi du. Eskuak oraindik gorri ditu. Milesker, palmero bat behar dugunean zurekin gogoratuko gara.

 

KORISTA 1: Barre sanoaren saria ikusle maitagarri honentzat da. Milesker.

 

KORISTA 2: Eta bost punturekin, sari nagusia, barre algara ozenarena, ikusle harrigarri honentzat. Zorionak.

 

(finck begira egon da, hasieran haserre samar, baina bukaeran amore ematen du.)

 

FINCK: Arrazoi duzue, zer arraio. Ondo pasatzera etorri gara, barre egitera! Ahaztu esandakoa. Istorio horiek iraganeko kontua dira. Ez dira berriro gertatuko.

 

(koristek barre egiten dute.)

 

FINCK: Gizakumeak lezioa ikasi du azkenean.

 

(koristek barre egiten dute.)

 

FINCK: Arrain handiak ez du jada txikia jaten, ez Berlinen, ezta Palestinan ere.

 

(koristek barre egiten dute.)

 

FINCK: Inor ez doa kartzelara botereari iseka egiteagatik.

 

(koristek barre egiten dute.)

 

FINCK: Beraz, ahaztu kezkak, ireki xanpain botilak, eta inguruan dena erortzen bada ere, heldu zure kopari eta gogoratu mundua ez dela bukatuko, barre bat entzuten den bitartean.

 

(korista biak eszenatokira igotzen dira, barre algaraka.)

(Azken kanta hastera doa.)

 

FINCK, KORISTA 1 eta KORISTA 2:

      Gerron eta Grünbaum

      berandu datoz antza,

      izan dutelako

      istripu bitxi bat.

 

      Izan ere, ez duzue sinistuko,

      gaseatu dituzte

      txisteak kontatzeagatik.

      Eta aitzakia merkea badirudi ere

      ni sinisteko prest nago

      beti izan baitira

      hitzaren jabeak.

 

      Gerron eta Grünbaum

      berandu datoz antza,

      izan dutelako

      istripu bitxi bat.

 

      Dutxatu dituztelako

      gas hilgarriarekin.

      Ta inbidiosoren batek

      jelosiak jota agian esango du,

      ondo merezia zutela,

      komiko txarrak zirela.

 

      Gerron eta Grünbaum

      berandu datoz antza,

      izan dutelako

      istripu bitxi bat.

 

      Izan ere gas ganbera horretan

      asfixiatu ondoren,

      esan didate eta sinisten diet,

      sinisteko zaila den arren

      gero labean kiskali dituztela

      komikorik gogorrenak ere

      jasango ez lukeen

      tenperaturarekin,

      eta gero

      tximinia luze batetik gora

      igo direla

      materia gaseoso bihurtuta.

 

      Eta badakit

      sinisteko zaila dela

      baina nik sinisten diet.

      Beti izan direlako

      hitzaren jabeak.

 

      Gerron eta Grünbaum

      berandu datoz antza,

      izan dutelako

      istripu bitxi bat.

 

      Gerron eta Grünbaum

      berandu datoz antza,

      eta hala ere gau on

      opa dizuete.

 

 

Amaiera