Aurkibidea
Innisfreeko aintzirako uhartea
Arrosa gorria denboraren gurutze gainean
Maitalea bere bihotzeko arrosaz mintzo
Oihanaren deiadarra entzuten du hark
Zeruko konstelazioen parte zeneko iragan-handitasuna gogoan
Gizakiek hobera egiten dute adinean aurrera joan ahala
Irlandar hegazkinlari batek bere heriotza iragartzen du
Hanrahan Gorria Irlandari kantari
Thoor Ballylee-ko harri batean grabatzeko
Kristau-maitasuna gutxi iruditzen Ribh-i
Aurkibidea
Innisfreeko aintzirako uhartea
Arrosa gorria denboraren gurutze gainean
Maitalea bere bihotzeko arrosaz mintzo
Oihanaren deiadarra entzuten du hark
Zeruko konstelazioen parte zeneko iragan-handitasuna gogoan
Gizakiek hobera egiten dute adinean aurrera joan ahala
Irlandar hegazkinlari batek bere heriotza iragartzen du
Hanrahan Gorria Irlandari kantari
Thoor Ballylee-ko harri batean grabatzeko
Kristau-maitasuna gutxi iruditzen Ribh-i
1913ko iraila
Zer behar duzue, arrazoietara etorriz gero,
kutxa koipetsu bat miatzea baizik,
eta penny bati penny erdi gehitzea
eta otoitz dardarti bati beste otoitz bat,
hezur-muina erabat xukatu arte?
Gizakia otoitz egiteko eta aurrezteko jaiotzen denetik,
Irlanda Erromantikoa hilik da, eta aienaturik,
eta O’Learyrekin batera hilobian datza.
Izan ere, zein desberdinak ziren
zuen haur-jolasa isildu zutenen izenak;
haiek munduan zehar haizea bezala hedatu ziren,
eta urkatzailearen soka kiribildua zain zutenen alde
errezatzeko ez zuten denbora askorik izan.
Eta, Jainkoak lagun gaitzala, zer salba zezaketen ba?
Irlanda Erromantikoa, hilik eta aienaturik,
O’Learyrekin batera hilobian datza.
Horregatik ote zuten antzara basatiek
hegala zabaldu itsasaldi ororen gainetik,
horregatik isuri ote zen hainbeste odol,
horregatik hil ote ziren Edward Fitzgerald
eta Robert Emmet eta Wolfe Tone?
Eldarniozko ahalegin hori guztia horretarako?
Irlanda Erromantikoa, hilik eta aienaturik,
O’Learyrekin batera hilobian datza.
Baldin eta urte horietara itzultzeko aukera bagenu,
eta erbesteratu horiei deitu
bakardadean eta saminez dauden bitartean,
oihuka esango zenukete: “Zenbait emakumeren
ile horiak amaren seme oro zoratu du”.
Hain arinki eman zuten beren eskaintza;
baina utz itzazue bere horretan, hil eta aienatu baitziren
eta O’Learyrekin hilobian baitautza.
September 1913
What need you, being come to sense, / But fumble in a greasy till / And add the halfpence to the pence / And prayer to shivering prayer, until / You have dried the marrow from the bone? / For men were born to pray and save: / Romantic Ireland’s dead and gone, / It’s with O’Leary in the grave. // Yet they were of a different kind, / The names that stilled your childish play, / They have gone about the world like wind, / But little time had they to pray / For whom the hangman’s rope was spun, / And what, God help us, could they save? / Romantic Ireland’s dead and gone, / It’s with O’Leary in the grave. // Was it for this the wild geese spread / The grey wing upon every tide; / For this that all that blood was shed, / For this Edward Fitzgerald died, / And Robert Emmet and Wolfe Tone, / All that delirium of the brave? / Romantic Ireland’s dead and gone, / It’s with O’Leary in the grave. // Yet could we turn the years again, / And call those exiles as they were / In all their loneliness and pain, / You’d cry, ‘Some woman’s yellow hair / Has maddened every mother’s son’: / They weighed so lightly what they gave. / But let them be, they’re dead and gone, / They’re with O’Leary in the grave. // And you would murmur tender words, / Forgiving me, because you were dead: / Nor would you rise and hasten away, / Though you have the will of the wild birds, / But know your hair was bound and wound / About the stars and moon and sun: / O would, beloved, that you lay / Under the dock-leaves in the ground, / While lights were paling one by one.