AZALAREN MINTZOA

Azaletik nago, agian; hots, ez burutik:

saiatzen naiz nire burua eskulpitzera,

eskatuz edo birsortuz laztan eta xera.

Azala pitzatzen zait bereiziz nia gutik,

azalak mantentzen du nire egoa zutik

noalarik ispiluari oparitzera,

jakin barik ote naizen atzoko berbera.

Ispilua, adiktoa da nire zukutik?

Borondatez noakio; berak higatzen nau.

Nola bizi zure baitan eta ez ukitu

hatza hatzarekin, nola egin azal-barau?

Azalduko dit inork noizbait paradoxa hau?

Mintza eni behingoz, azal! Bada zirrikitu

bat zure azaleran ihes egiteko gaur?