ESKUA

Eskua, gorputzaren sarraila nahiz kisketa,

ukabilduta eta ganibeten garraioan,

xeraz, edo agur samur eginez leihoan:

zabaldu ala itxi, horra zure potreta.

Familian guztiek nahi lukete arreta:

ezkontza eraztuna, nagiaren laxoan;

zenbat mezu baikor, lodiaren ametoan;

gogoetaz jantzi erakusleak kopeta.

Eskuko marrak dira lubaki sekretuak,

usain zahar eta etorkizunaren gordailu;

begiak estaltzeko prenda maskaratuak.

Adiskideak ditu igitai eta mailu:

nortasuna damaio zerbaiti helduak;

gu norbait bihurtzen gaitu norbaiten eskuak.